Advent en Kerst 2017

GLORIA IN EXCELSIS DEO

Openluchtuitvoering
van een hemels koor,
herders in vervoering,
herders gaan ervoor.

Uit de ivoren toren
van de wetenschap
komen de geleerden,
wijzen gaan op stap.

Na tweeduizend jaren
zie je nog overal
mensen zich vergaren
om die oude stal.

Christus is geboren,
kom, verwonder u.
Ieder mag het horen,
toen en straks en nu!

Anton Chardon

 

KOOPAVOND

Drommen mensen vullen tassen,
knisperende plastic zakken schreeuwen geel, paars, rood, oranje.
Euro’s rondgang gaat gepaard
met drukke schimmen in knipperende kerstverlichting.
Na het vijfde Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht,
neem ik de nooduitgang,

naar buiten,

en loop en loop, weg van het wild geraas.
Op een bankje dat verliefden niet gevonden hebben,
sluit ik mijn ogen. Traag druppelt de stilte in mijn oor
en vervaagt de brij van kleuren en klanken.
Als de tijd verdwenen is, komt het niets voorbij
en hoor ik engelen zingen in de stille nacht.

Fiet van Beek

 

                      Mieke van den Berg

 

EN ALS HET NU VANDAAG EENS ZOU GESCHIEDEN…
Een kromme kerstballade

De weg van Nazareth naar Betlehem is lang
Maria’s lichaam ongemakkelijk en zwaar.
Bij vlagen voelt ze zich beklemd en bang,
maar Jozef is erbij en ze houden van elkaar.

Dan zijn, na lange dagen moeizaam reisgedoe,
contouren van het stadje zichtbaar, zo vertrouwd.
Maria opgefleurd, maar tegelijk zo moe…
Blijkt er een muur om Betlehem te zijn gebouwd!

Soldaten houden bij een opening de wacht
Ze vragen naar een permit, nors en arrogant.
Maria snakt naar eindelijk een lange, stille nacht.
Jozef van slag, is hij dan vreemdeling in eigen land?

Ze mogen er niet in, hun documenten
zijn niet oké, ze vormen een bedreiging voor de veiligheid.
Zo is het vastgelegd in militaire reglementen
en daarin is de marge mager voor humaniteit.

Ze slapen in een hutje in het open veld,
tussen wat kippen en wat schapen, op de harde grond.
Zo kan een oud verhaal opnieuw worden verteld:
hoe de Messias nergens in de wereld welkom vond.

En hoe de mensen stenen, stalen hekken
bouwen, voor elkaar de weg naar huis blokkeren.
Hoe in de kou het kind opnieuw ligt te verrekken
omdat we nooit de vrede willen leren.

Henk Fonteyn

 

NOCTURNE

Zij traden in om hem te groeten
die vorstelijk te slapen lag
in stro gelegd, gerold in doeken.

Dus zingen zij te middernacht
in pij gehuld een pastorale –
schapen die waken voor een lam.

Dan licht het brood op in de schalen
de wijn vat in de bekers vlam –
de schaapskooi staat in lichterlaaie!

En ’t kind wordt wakker met een groet,
laat vrede door de vensters waaien,
is lam dat al zijn broeders hoedt.

Jan Groenleer

 

VOOR JOU
(Adventgedicht 2017 bij Serious Request 2017 – het opsporen van mensen die zijn kwijtgeraakt bij ramp of conflict)

In de straten zoek ik je gestalte.
Op het plein scan ik gezichten een voor een,
Ik herken je, ben je daar toevallig?
Maar nee, je bent een ander, en ik sta alleen.

Ergens tussen rampgebied en oorlog,
ergens onderweg – ineens was ik je kwijt.
Hoe ik zoek, zo moederziel verloren,
met miljoenen mensen eenzaam wereldwijd:

Ik steek m’n licht op bij de hulpverleners,
engelen zijn zij,
die lichtjes in zich dragen. Stille hoop voor mij.

Tussen andere talen onverstaanbaar
moet ik leven van de straat en van de geef.
Ver weg in registers staan de namen
waar familieleden zoeken of ik leef.

Ik steek een licht op om advent te vieren.
Deel het licht met mij,
zodat ik hoop blijf houden. ‘Kind, kom dichterbij.’

In dit licht is ieder mens bijzonder,
op het plein scan ik gezichten een voor een.
Ik geloof nog altijd in het wonder
van familie, samen om me heen.

Ria Borkent

 

De winter is nog jong, en er valt sneeuw.
Het is te vroeg. Wij willen dat met kerst, een witte sluier die de aarde zal omhullen. Een film die alles mooier schijnen doet.

De deuren dicht, de kaarsen aan, alles
is fijn, en morgen gaan we sleeën
in het bos. Misschien zien we een zwijn of – ook goed – een konijn. We vragen de buurvrouw mee, die is alleen.

We zoeken niet meer naar de ster.
Zo ver weg en dan nog: wie weet het zeker?

Totdat het perspectief gaat kantelen en er een ander, helder Licht gaat schijnen.

Ati van Gent