Grote mensen kijken anders (Ati van Gent)

GROTE MENSEN KIJKEN ANDERS

Vandaag vloog een specht mijn boom in.
Mijn boom is een gewone tuinboom. Hoewel,
hij heeft een bolle kruin, dat kan niet iedereen
zeggen van zichzelf. En als het herfst is krijgt hij
rood blad. Het is net vuur uit de hemel als de zon
erop schijnt. Niet dat ik ooit hemelvuur heb gezien.
Behalve bliksem, maar die zie je in de lucht.
Die specht snuffelde een beetje aan de stam, hakte
er wat in, pikte er wat uit en vloog weer weg.
Niks bijzonders, zeg je misschien.
Maar ik heb nog nooit een specht in mijn tuin gezien.

Mijn pompoenen zijn geoogst. Ze zijn groot en groen,
met een beetje oranje. Het zijn kanjers. Maar één
is er klein. Een handje vol, groen met een klein
streepje. Zoals het deftige pak van een nette meneer,
maar die draagt geen oranje en groen. Hij past
in het handje van een kind, mijn pompoen.
Kinderen vinden pompoenen leuk.
Ze zijn verbaasd omdat ze zo snel groot worden.
In één zomer, dan is het klaar. Kinderen niet,
die mogen heel lang spelen en zich verbazen
over hoe snel pompoenen groeien.
Grote mensen kijken anders.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *