HET METEN VAN HET ONEINDIGE
Als mijn werkelijkheid een bol is
met alles van de zintuigen
tegen de binnenkant
geprojecteerd
en mijn projectie op de jouwe lijkt
omdat wij zo geschapen zijn
ieder in zijn eigen bol
een wonder
als wetenschap ons zonder schaamte
uit haar rafelige doeken doet
wat tijd is, en wil meten
wat oneindig is
en er deeltjes cirkelen door tunnels
knallend als champagnekurken
alsof we het al begrijpen
van de schepping
terwijl het hele registreren
van al die consternatie
volledig valt of staat
met wat ik kreeg
aan zintuigen,
ha! dan
lach
ik
Gepubliceerd in: Mens! Uitgeverij Anderszins, 2020.