PAASBEKERING
zijn onderste gezichtsveld toont
een glimp van grijze dorheid
waar nu een jeuken heerst
van resten soep
en kip
niet dat ze komt, de dikke zuster,
die al nooit overliep van begrip
tot veel te dicht bij het kruisbeeld
hebben ze hem geduwd
verdomd ze weten van zijn zwakke plek
waar de verdediging is
doorgerot
nog houdt hij moeizaam stand in strijd
verwikkeld met een slinkse God
dan… boort er iets van licht
en diamant door schedeldak
en schieten tranen gloeiend vol
van tachtig jaar
bezwaren
weg drijft de dood op kloeke wolken
wat valt er ooit nog te verklaren?
ook zonder lam- en stomheid
zou hij nooit kunnen duiden
aan zusters, rood en aangesneld,
wat er zo brak in dat geheime
hart
al dacht niemand dat hij kon huilen
hijzelf is nog het meest verward
Gepubliceerd in:
Raadselige Roos 2011. Proza- en poëziewedstrijd Literair Café Venray, 2012.
Mens! Uitgeverij Anderszins, 2020