BIJBELVERHAAL
De juf vertelt een oud verhaal met nieuw geluid,
een voorjaar in een verse tuin.
Met open mond hoor ik het zaad ontkiemen.
De jonge grond barst open, vertrouwt dat het zo blijft:
de weide grasvol en de bloemen kleurig op het veld,
de dieren lief en zich nog van geen kwaad bewust;
een vrouw, een man, een kind misschien
wat later, morgen, als het wordt vervolgd.
De dagen komen dat het is vergeten,
dat kille nevel angst wekt op de schrale grond,
dat alles oud is en versleten.