KRANTENKOP
bij de zesde kruiswegstatie van Ruud Bartlema
Bij een kiosk heb ik de kop gelezen:
De plannen mij te doden liggen klaar.
Ik dacht gelijk: het zal je zoon maar wezen,
want zo’n cliché is hemeltergend waar.
Vanzelf dient zich een moeder aan, bij dezen
in dit gedicht, beducht voor het gevaar.
Van mond tot ogen is het af te lezen:
de plannen hem te doden liggen klaar.
Als alles wijst op doorgestoken kaart
moet ook de vader voor het ergste vrezen.
Zijn uitgestoken hand wordt afgewezen.
De mensenzoon zal niet worden gespaard.
Ik smokkel met de tijd, ja dat is waar:
de plannen hem te doden liggen klaar.