ECHO
Ik was een tiener toen ik zwanger werd,
het strookte niet met onze toekomstplannen.
Mijn spieren stonden aangespannen,
mijn hart en ogen opengesperd.
Zo ongezien en kleiner dan een erwt
was er een kindbeginsel, niet meer uit te bannen.
Zo klein beginnen mensen, grote mannen,
zo kwetsbaar in mij dat het nooit meer sterft.
Ik snelde weg, ging praten met een vrouw.
In haar bejaarde baarmoeder bewoog het,
het spandoek van haar huid verjongde zich.
In later tijd, barmhartiger verlicht,
zou ons beiden abortus zijn aangeboden:
ik was te jong, Elisabet te oud.
