Tijdelijk, dat wel (René van Loenen)

TIJDELIJK, DAT WEL
Sant’ Andrea, Elba

Rotspartijen liggen hier als sumoworstelaars
uitgeteld over elkaar heen, badend in het zweet.
Kwabben over kwabben, billen en borsten
en benen in de greep van vingerloze handen
Dood vlees in de pot van de tijd.

Maar de zee blijft haar werk doen.
Wast oksels, streelt dijen, trekt zich mokkend
terug, spreidt zich begerig schuimend uit
over onwillig vlees, miljoenen jaren al.