Kom (Clemens van Brunschot)

KOM

Kramp geworden armen
aan het hout – mijn polsen
vuur – alle pezen
verrekt – dit lichaam
één scheurende schreeuw
van longen stikkend
in bloed
verlaten
verhoogd tot het laagste
zie ik de mensheid
zoeken – struikelen
over het kwaad – vallen

Kom struikelaar
uit je verlatenheid
opstaan zullen we.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *