Leiding (Jon van Duivenbode)

LEIDING
(Exodus 3:1-4:17)

Ik wandel rustig door deze woestijn
ver van onrecht, vrij van dwingelandij
ik leid mijn schapen, ja ze volgen mij
tot Uzelf verschijnt.

Uit een vuur dat brandt zonder te verteren
roept U mijn naam, spreekt en waarschuwt mij:
‘Ik ben heilig, dus kom niet dichterbij’.
Wilt U mij iets leren?

Hoort U het gejammer, kent U het lijden
van uw volk, de mensen die bij U horen?
Ze hebben hun menswaardigheid verloren.
Moet ik hen bevrijden?

Of ik de leiding wil nemen? Ach nee,
die droom ligt reeds lang onder zand begraven.
Wat ben ik meer dan één van deze slaven?
Gaat U met mij mee?

Als ik zeg: Hij is verschenen aan mij,
weten ze dan welke God er spreekt,
de God die zij om hulp hebben gesmeekt?
Bent u er dan bij?

Ik ben toch echt verre van bijzonder.
Hoezo zouden ze mij willen geloven?
Zeker niet zonder tekenen van boven.
Toon mij dan een wonder.

Maar dan nog, het moet toch worden gezegd,
ik ben geen wonder van welsprekendheid,
mijn broer is van nature voorbereid.
Is hij onderweg?

Mijn vraag blijft: waarom ik en niet een ander?
Haperend sta ik, ik ben uitgepraat
en buig, weerbarstig heb ik U geraakt.
U hebt mij veranderd.

1 reactie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *