VLUCHTELING
Een kleine vluchteling ontvlucht de dood,
verstopt in de mantel van Maria’s schoot.
.
Nog even rusten in het rotsige gras,
nog even zogen onder de blauwe jas.
Nog even vult Jozef zijn kruik uit de bron.
Nu weer de woestijn in met de felle zon.
De ezel zet zijn poten al schrap
en nadert de horizon stap voor stap.
Het kind, sancta simplicitas,
vlucht voor Herodus die blijft zoals hij was.
Maar er bloeien al bloemen, deo gratias,
en drie kleine bomen in het groene gras.
Want eens komt het Kind op de ezel terug.
En eens draagt de Man een boom op zijn rug.