Watersnood (Jan Groenleer)

WATERSNOOD

Papier verwaaid en op het water aangeland,
proeft zout dat aan hem vreet.

De zee – niet geïnteresseerd in zijn geheim –
heeft in een opwelling de inkt geabsorbeerd.

Na jaren ligt een brief van hem aan haar
verdroogd te zijn, niet meer te lezen.

De levenden zijn aangetast
en koesteren het kleinood achter glas.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *