WEINACHTSORATORIUM
zes cantates
Bach heeft het hoogste woord
met pauken en trompetten
om naar barokke wetten
te tonen wat hij hoort.
Een pastoraal gezang
strijkt neer in onze oren.
Het kindeke geboren
raakt muzikaal in zwang
en zweeft in een duet
zwierig de wereld binnen,
met hart en ziel en zinnen
beminnend onverlet.
Zijn naam, een lieve lach,
een glimp van eeuwig leven
in de woestijn gegeven
als brood voor elke dag,
straalt als de morgenster
en doet de nacht weer blinken.
Stil mag mijn ziel verzinken
in schoonheid van zo ver.
Als onder hoongelach
en ‘t briesen van een koning
de angst loert in mijn woning
troost mij muziek van Bach.
