Vandaag heb ik heel ver gekeken
naar waar het licht de hemel kleurde
ik zag ineens de lucht verbleken
en voelde dat er iets gebeurde
de winter was nabij, het rook naar herfst
licht van de ondergaande zon
streek langs de bomen in de verte
alsof het einde al begon
maar op een muur stond het geschreven
‘appels en aardappels te koop’
en in de schuur lag een stilleven
peren en uien op een hoop
vanuit het huis weerklonk een lied
‘blijf bij mij Heer, want d’avond is nabij’
het orgel werd bespeeld – het was oom Piet
als in mijn jeugd – het kwam dichtbij
maar van zo ver, zo lang geleden
ik rook ineens de geur van koeien
en hoorde weer het donkere loeien
in stallen uit een ver verleden
nu niet meer zo geborgen als eertijds
onder het dak van Friese boerderij
bid ik U – blijf ook vandaag bij mij
de avond valt, de winter is nabij
Laura Reedijk
Verrassend om weer een nieuw gedicht van je te lezen, Laura. Mooie herfstsfeer. Ik hoop toch dat de winter nog even op zich laat wachten.