Eerste kerst
Ik zou je niet herkennen in de hoofdstraat
van Nazaret, je kon nog anoniem
gaan winkelen, je droeg geen naam
of status met je mee, alleen een kapitaal
aan wat je toen al in je hart gespaard had:
hebzuchtigen zijn van hun troon gestoten.
In de malaise ben jij uitgekozen, een
kroon van sterren hangt je boven het hoofd
om je gezegende omstandigheden,
Immanuël – ons vlees en bloed
binnen de warmte van je jas, kerstrood.
Een stal geeft eeuwig rendement als bonus:
je mag een kind de wereld binnendragen,
het hoort zijn naam en wordt geloofd.
dank je wel, Ria, voor dit originele gedicht. Geloven in twee betekenissen, mooi!