Een poging tot een andere tekst op
‘Komt verwondert u hier mensen’
Zing nu: wonder boven wonder! Lang verwacht en nooit gedacht,
heel gewoon en heel bijzonder wordt een kind aan ’t licht gebracht.
Zie de lichtjes in zijn ogen, hoe Hij naar de wereld kijkt.
Zie en voel bewogen hoe Hij sprekend op zijn Vader lijkt.
Hoe Gods hart klopt in wat klein is, hoe Zijn hand hier naar ons reikt.
Kind van God en kind van mensen, kwetsbaar als wij allemaal,
U belichaamt alle wensen, U spreekt elke mensentaal.
Wil in ons het vuur ontsteken, vuur van hoop en levenskracht.
Blijf voor ons een levend teken, wees het licht in onze nacht.
Blijf ons van de vrede spreken, van de toekomst die ons wacht.
Lieve Jezus, kleine koning, die ons hier tezamen vindt.
U zoekt onder ons een woning, als een vluchtelingenkind.
Maar de botte boze machten van de hebzucht en de haat
vrezen voor uw zachte krachten, stoten steevast U op straat.
En toch blijven wij verwachten dat de hemel opengaat.
Henk Fonteijn
Spiegel naar onze tijd
onveilig gevoel
gebrek aan vertrouwen
verstrikt raken in vrees
een spoor van vernieling liet
de vijand, het volk uit de verte, achter
het huis van David bood geen weerstand
het verschiet was troosteloos
Jesaja zit moedeloos teneer
plots knippert hij met zijn ogen
ziet hij het goed in het tegenlicht?
op de afgehouwen boomstronk iets groens
nog opgerold als een tongetje
een nieuwe scheut, nog bijna niks
maar dit rijsje zal bloeien
wat een vooruitzicht
in over elkaar rollende woorden schildert
Jesaja dat de loot zal ontluiken als
een roos in de winternacht
zo nietig
zal steeds het teken
van Gods nabijheid beginnen
zo petieterig als die loot aan de oude stronk
zo pril als het begin van een zwangerschap
zo teer als een pasgeboren kind in de kribbe
Mieke van den Berg
O Wijsheid *)
O Wijsheid, uit een eindeloos verleden
stromende door de bedding van de tijd
en dromend in een angstaanjagend heden
over een wereld zonder haat en nijd;
een wereld waar niet langer wordt gestreden
om mijn en dijn, om alles wat verslijt –
U peilt dat waarheid schipbreuk heeft geleden
en inzicht onder dwazen niet gedijt.
Verhef uw stem, dat luid en duidelijk klinken
signalen uit een overzijds domein.
Verwaai de leugen en de schone schijn
tot niemendal, en laat ons eten, drinken,
uw voedzaam brood, uw vreugdevolle wijn.
Voor onderweg moet dat voldoende zijn.
Jan Groenleer
*) In de O-antifonen die tijdens Advent in de liturgie van 17 – 23 december een rol spelen, wordt Christus aangeroepen met zeven verschillende Messiaanse titels, één voor elke dag. De eerste titel is ‘O Sapientia’, O Wijsheid, naar Spreuken 8:1-6.
O Wijsheid, uit Gods mond toegetreden, die over alle wereldgrenzen reikt en ons sterkte brengt en tederheid: kom ons nabij, breng ons uw wijsheid mede.
Naar aanleiding daarvan bovenstaand sonnet.
Kerstfilosofie
Wat is wijsheid?
licht zien
in wat verborgen is
op zoek gaan
naar betekenis
een weg vinden
door de duisternis
benieuwd zijn
wie de Koning is
op hemels kompas
verder gaan
in vreugde
stil blijven staan
in verwondering
gadeslaan
voor het kind
op de knieën gaan.
Jon van Duivenbode
(december 2019)
Haute Bodeux, Advent in coronatijd
Is daar iemand?
Tussen boerenpanelen hangen draden
van knooppunt naar knooppunt,
levenloos slap in mager morgenlicht.
Er moet nog steeds verbinding zijn,
ook hier. Is daar iemand?
Niemand. Geen ander teken
dan ribbelprenten in de sneeuw.
Dan snijdt een hoog geluid de stilte
open, een roep die zich verplaatst,
de echo van een kinderstem.
René van Loenen
Ongelooflijk
De oneindig grote God
ligt miljarden maal verkleind
als een hoopje mens in doeken.
Wie zou dat achter Hem gaan zoeken?
Anton Chardon
Have yourself a merry little Christmas
Klein en vrolijk?
Doe mij maar een gevleugeld koor,
dat aanrukt van hogerhand
om uit te pakken over deze grond
in eeuwige swing,
samen met de aarzelende
aardse stemmen zonder oefening,
wat een gloria.
Geluid maakt de wereld los,
doet landstreken aan.
Een niet te remmen hit
tilt alles in het licht.
Alfred Valstar
Heer, morgen zult U komen
(een lied voor Advent)
Heer, morgen zult U komen
zoals U gister kwam.
Het kind vandaag geboren
is onbekend van naam.
De wereld is ontluisterd,
opnieuw geen plaats veelal.
Symbolen klinken duister:
het graf, het kruis, de stal.
We vieren morgen kerstfeest,
het feest van stralend licht,
maar voor miljoenen, naamloos,
is er geen ster in zicht.
Geen telling van migranten
biedt hun een veilig thuis;
baby’s in tenten schreeuwen
honger naar liefde uit.
Veel mensen zien geen morgen,
maar zijn als korrels gerst
gevallen en gestorven;
een Goede-Vrijdag-Kerst.
Maar Jezus is verrezen
en deelt zich uit als brood.
Hij stilt de diepste honger
en redt ons van de dood.
God komt als mens op aarde
in elk geboren kind.
Wie naar zijn beeld gemaakt is
zet zich voor vrede in.
Het groot geheim van liefde
vervult God in zijn plan:
we kunnen Christus vinden
in kind en vrouw en man.
Ria Borkent
naar: Fred Kaan: Tomorrow Christ is coming, a hymn for Advent
Melodie: Liedboek voor de kerken 234 Al heeft Hij ons verlaten
= Liedboek 441 Hoe zal ik U ontvangen
Schrikkeljaar
Gelukkig nieuwjaar zeiden we,
terwijl het ongeluk rondwaarde op markten,
meeliftte op vleugels, op golven,
in skitenten op doorreis ging, het virus een cursus
verlieskunde
Schrikkeldraad wikkelde zich om ons heen
we liepen gemaskerd met smetvrees; als een walm
zweefde wantrouwen boven de markt, en ik bleef verdund
onaanraakbaar alleen
Hoelang nog, deze omsingeling?
hoelang deze vreemde inmenging, die eenzame dood?
zijn wij, eendagsvlinders, niet bestemd voor nabijheid en leven?
Blijft het verlangen naar verlenging van dagen,
de opening van het tijdslot
Troost mij, kerstkind, met uw naam: Eeuwige Vader
Ria Borkent