LOTGENOTEN
(aan Maria Magdalena)
Zo vaak ben ik al met je meegelopen
in tranen naar die tuin, dat graf, de steen,
dat kille slot van alle streven, hopen,
het onherroepelijke einde van ons minnen,
kleurrijk verbloemd , maar ijzig koud van binnen.
Tot afscheid en tot sterven ben ik, mens, gedoemd.
Maar soms zie ik, met jou
– nooit anders dan door dichte mist van tranen –
een tuinman die mij kent en noemt bij name
die zegt: ik leef! En jij, jij mag,
jij kan en zal opnieuw beginnen.
Henk Fonteijn
WENTELING
Als Maria Magdalena
wachten wij. Steen te zwaar
om te rollen, zand te zwaar
om te scheppen.
Als Maria kijken wij om,
het leven om ons heen
zien wij niet. Ons oog
zoekt naar de dood.
Als Maria zien wij Jezus
niet staan tot Hij roept.
Een naam.
Die niemand kent dan Hij
en ik, misschien
weet ik mijn naam alleen
als zijn stem noemt
mijn naam.
Beitel mij een nieuwe naam
op een witgewassen
steen en vier feest
bij een vers graf.
Ati van Gent
GELOVEN
Geloven doe je met je voeten
wanneer je opstaat om te gaan
naar Jezus om Hem te ontmoeten,
wat Nicodemus heeft gedaan.
Er stonden zoveel vragen open
waarop de Heer hem antwoord gaf.
Er is een weg om op te lopen,
een vreemde weg van boven af.
Geloven doe je met je handen
wanneer je God je gaven geeft,
als Jozef van Arimatea
die Jezus weggedragen heeft.
Hij kocht nieuw linnen voor de meester
had een nieuw graf voor hem bestemd.
Hij wikkelde met Nicodemus
hem in een kostbaar dodenhemd.
Ria Borkent
HOE KAN ER IN DE WERELD VREDE ZIJN
Hoe kan er in de wereld vrede zijn
wanneer gerechtigheid en recht niet tellen,
wanneer soldaten sneuvelen in pijn
en burgers schuilen in verborgen kelders.
Als de agressor aast op meer terrein
en kracht en afweer niet meer kunnen helpen.
Wie zo zijn hele leven achterlaat
en vluchten moet naar nergensland en verder –
zij gaan berooid in tranen over straat.
Geef onderweg aan hen een goede herder,
een mens die helpt, een deur die open staat,
een hart vol liefde, in de nood een redder.
Heer Jezus, laat hen niet de dood ingaan,
het leven is bij u in goede handen.
U droeg het kruis en biedt ons vrede aan,
een warm onthaal van vrijheid, open armen.
U helpt ons in de strijd van het bestaan
en geeft als wapen: liefde voor de ander.
(Ria Borkent, Liedboek: 221 Zo vriendelijk en veilig, melodie: psalm 119)